Blackberry lake – karpervissen in Frankrijk

Blackberry lake in Frankrijk is een 12,5 hectare adembenemend mooi karper water. Dit betaalwater ligt in een ongerept natuurgebied vlakbij het landelijke dorpje Villers en Prayères in Noord-Frankrijk. Blackberry lake heeft zich als het ware gevormd beneden in de vallei van de rivier de Aisne, dat ooit een verlaten grindwinning was. Op slechts 300 km van Antwerpen richting Reims is Blackberry lake op een comfortabele afstand aan te rijden vanuit Belgie en Nederland.

Blackberry lake niet heel ver rijden vanuit Friesland

Wij (Gerrit en ik) wilden heel graag een keer vissen in Frankrijk. We vissen eigenlijk altijd in de buurt en dit Frans betaalwater was nu net iets waarvan wij dachten dat gaan we gewoon doen. Juist omdat het niet zo ver rijden is vanuit Friesland. Zoals op elk nieuw water moet je lesgeld betalen. En deze uitdaging wilden we graag aangaan! Een beetje ploeteren en hard werken voor een karper is aan ons wel besteed! Temeer omdat de uiteindelijke vangst dan dubbel genieten is.

Aankomst Blackberry lake

Bij aankomst op stek 1 komt Kris van Looy de eigenaar ons vriendelijk verwelkomen. Gelukkig heeft deze stek veel ruimte. Je kunt zelfs je auto en aanhanger bij de stek parkeren! Hij geeft ons een korte uitleg van het sanitair, stroomvoorziening en gebruik koelkast en vriezer. Al deze voorzieningen liggen vlakbij stek 3. Het is daarom dat ik speciaal voor deze trip een handig vouwfietsje heb aangeschaft. Het is namelijk dik 500 meter naar de voorzieningen en dan is een fietsje zeker een uitkomst!

Het meer ligt in een ongerept stuk groot natuurgebied wat een ware oase is aan flora en fauna. Onze verwachtingen zijn nogal hoog gespannen. Zeker gezien de vangsten van de afgelopen weken op stek 1. Het druilerige weer van de afgelopen weken maakt plaats voor hogere luchtdruk met een zonnetje tot drukkend warm weer. Prachtig voor vakantie maar eigenlijk niet voor het karpervissen.

Waterdiepte Blackberry lake

De eerste dag verkennen we ons gedeelte van het meer met de roeiboot. Met de voerboot zetten we meteen de stekken in onze gps.  Al met al heeft het zoeken wel de hele middag in beslag genomen. Er ligt namelijk veel wier in onze sector. En dat maakt het zoeken naar een geschikte plek om je rig te presenteren een stuk bewerkelijk.

De bodem verloopt van 0,5 meter in de kant tot 3,5 meter diep. Je hebt hier een kleine 2.5 hectare water tot je beschikking met rechts een geul die langst het grote eiland loopt afgeboord met rietkragen. Recht voor je ligt een slok open water met een variërend diepte verloop. Links van het grote eiland ligt een diepe geul. We verwachten dat de karpers door deze geul tussen stek 2 en 3 foerageren.

Vanaf de steiger heb je gravelbars die 2.5 meter diep zijn. Volgens zeggen vaak een sleutel tot succesvol karpervissen. Daarnaast vind je ook nog een tweetal kuilen van 4 meter diep, maar deze laten we voor deze tijd van het jaar wat ze zijn. Aan de linker kant van de stek ga ik vissen. Precies waar de gravel bar oploopt plaats ik twee van mijn drie hengels. De derde karperhengel leg ik naast de doorgang op 20 meter afstand van de oever.

Welke boilies gebruiken we op Blackberry lake

Om de stekken op te bouwen gebruiken we de SA7 boilies in combinatie met de Squid liver boilies. De eerste dag gaan we ook nog wat partikels voeren. Hiermee proberen we de stekken wat meer vrij te krijgen van wier.

Als haakaas gaan de hybride hookbaits 20mm en 15mm met vertrouwen aan de onderlijntjes. We kiezen bewust voor de circle en clawhaak in maat 4. Als haakaas gaan we voor een snowman presentatie van SA7 en een basemix pop-up. Deze krimpen we aan elkaar met boilie wrap. Dat is hier wel nodig wat er zitten vrij veel Amerikaanse kreeftjes in het water. Echter de onderlijnen gaan we pas de volgende dag plaatsen. Eerst de stekken maar rust geven! Immers er is druk gevist en een beetje rust kan in je voordeel werken!

De 2^de dag op Blackberry lake

De tweede dag gaan we fris van start! Lijnen uitvaren en nieuw geknoopte karper rigs op de plekken leggen. Tussendoor verloopt alles niet geheel soepel. De techniek laat ons in de steek….Naast de voerboot met GPS die er de brui aan geeft lijkt het wel of alles wat we beetpakken kapotgaat. Een halve echtscheiding verder wordt het tijd om te herpakken!

Dan maar old skool. Dus onze lege drinkflesjes zetten we in als marker en met de roeiboot peilen we de stekken opnieuw uit en plaatsen we deze handgemaakte markers erbij. Ontzettend veel werk dat wel. Hengels daarna weer opnieuw uitgevaren. Nu zijn we enkel een beetje geluk nodig! Aan de ondergaande zon die het geheel schilderijachtig verlicht zal het niet liggen.

Eerste aanbeet van een karper!

De tweede avond krijgen we al gelijk een aanbeet. Hoopvol gestemd gaan we met ons beiden de boot in om de vis te halen. Deze zit uiteraard zoals verwacht vast in het wier. Gelukkig hebben we een stuk braided snagleader als voorslag op de lijnen gemaakt. Hierdoor kun je de lijn vrij eenvoudig vrij krijgen van het wier.  We voelen nog steeds contact met de vis en plots zijn er overal belletjes boven aan de oppervlakte. Ten teken dat de vis loskomt van de bodem. En dan is er opeens geen viscontact meer…De leader met onderlijn schiet door het wier met als resultaat een grote pluk wier aan de haak. Ontzettend balen, maar niks aan te doen.

De derde dag s ’avonds zitten we lekker op de steiger over het water te kijken. Vervolgens zien we links achterin, bij de grens afscheiding van stek 2 is er ineens heel veel beweging tussen de wierbedden. Toch maar even op de fiets en kijken wat daar gebeurt. Tot mijn verbazing zie ik een zeer dikke rug met nog grotere vin en staart boven komen. Snel fiets ik terug naar Gerrit om verslag uit te brengen. De conclusie was dat de vissen het heel erg gezellig met elkaar hebben. Zo gezellig dat ze toch wat paaiachtige activiteiten vertonen. Maar goed waar de vis zit daar moet je zijn! Zo gezegd zo gedaan en niet veel later ben ik met de boot op zoek naar open plekken tussen het wier.

Onweer op Blackberry lake

In de nacht slaat het weer om. Een enorme onweersbui die zorgt voor donder met de bijbehorende feestverlichting. We twijfelen nog even of we in de auto zouden moeten gaan zitten vanwege de veiligheid. De volgende dag is er een totale stilte op het water, warm, drukkend met een scherp brandende felle zon. Er gebeurt verder ook niets. We verversen de hengels niet, want die liggen goed.

De vijfde dag is het weer stiller dan stil en bloedje heet. We vermaken ons met strategieën. Dit resulteert in het laten weken van een bakje met SA7 en Squid liver. Uiteraard in het water van Blackberry lake. Zo is het aas neutraler en kan het veiliger aanvoelen voor de vissen om het aas te eten.

Einde van de dag loopt de rechterhengel bij het riet af. Opnieuw in de boot en de vis ophalen. Met een korte dril krijgt Gerrit de karper snel uit het wier. Het resultaat een prachtige spiegel in het net. De rest van de dag blijft het weer stil. Daarna gaat ook de hengel die tussen twee wierbedden ligt af. Helaas lossen we deze karper ook.

Nachtelijk avontuur op Blackberry lake

In de nacht loopt er opnieuw een hengel af!! En hoe! Uit de slaap weggerukt en meteen op scherp door de adrenaline en hup in de boot. Onder de lijnen doorvaren en al een beetje meer wakker zien we een grijze schim voor ons; uh wat is dat? Dichterbij aangekomen zien we dat het een roeiboot is van een andere stek die de lijn heeft meegenomen. De rig hangt aan de beugel van de roeispaan. Apart maar dat is ons niet vreemd. Gniffelend duiken we weer op onze stretchers.

In de vroege ochtend gaat weer de uiterst rechter hengel bij het riet af. Ik ben aan de beurt en sta op scherp. De braided snagleader snijdt mooi door het wier en na een paar pompende korte rukjes is de vis deze keer vrij snel los. Ik moet vrij strak drillen zodat deze karper niet de kans krijgt om zich opnieuw in het wier te boren. Waardoor na een korte dril de karper over het netkoord glijdt. Wij kijken elkaar verrukt aan! Het is een mooie dikke donkere spiegel, zou deze 20 kilo kunnen zijn? Eenmaal hangend in de sling aan de weegschaal zien we dat de Spiegel 18,5 kilo aantikt. Toch mijn PB met een kilo verbeterd. Top!!

Foto’s maken in waadpak!

Ik trek mijn waadpak aan en Gerrit schiet wat mooie foto’s. Vervolgens laat ik de karper weer het mooie blauwgroene water in glijden. Ik prijs mij een gelukkig mens. De volgende hengel loopt af van uiterst links bij het wierbed. Na een korte poging om de vis uit het wier te krijgen blijkt deze muurvast te zitten.  Uiteindelijk beseffen we dat de vis er al niet meer aanzit. Stilzwijgend varen we weer terug met beide dezelfde gedachte. Het zal überhaupt lastig worden om op gepaalde gedeelten van de stek een vis in het net te krijgen. Waarschijnlijk gebruiken ze de druk van het wier toch als een soort hefboom om zich los te krijgen.

Aan de overkant horen we ook een beetmelder afgaan. En naderhand een luid gejuich weerkaatst over het meer. We concluderen dat iemand daar ook zijn PB heeft verbeterd en besluiten ook om even te juichen voor diegene. Dat wordt gewaardeerd tenslotte zitten we allemaal in dezelfde lastige omstandigheden en wordt er mondjesmaat vis gevangen op elke stek. Kris komt even bij ons buurten en zegt dat dit toch wel de slechtste week is tot nu toe. Met gemengde gevoelens nemen wij deze kennis tot ons. We moeten er maar het beste van maken.

Dag 6 op blackberry lake

Op de zesde dag in de vroege ochtend een enorme gillende pieper die ons wakker maakt. Ook weer de hengel die in het wierbed uiterst links ligt. We treffen de vis weer aan in het wier en de moed zakt ons even in de schoenen. Gerrit geeft mij de hengel even over en hij poogt vakkundig met beleid de leader voorzichtig naar boven. Ineens komt de vis los en zien we een grote spiegel boven komen.

We zijn zeer onder de indruk en handelen snel. Hij heeft de hengel en ik draai de boot wat naar de juiste kant. Vervolgens pak ik snel het schepnet en druk deze doeltreffend onder de vis. Hoppaaaa in het net! We zien de rug van de vis en wat een grote!!! Zou dat de vis zijn geweest die ik eerder daarboven het water zag uitkomen?

Bootje varen moet je leren!

Na een paar dagen met de boot alles uitvaren en karpers drillen gaat al snel alles naar wens. De boot is wat instabiel en soms gaat dat niet helemaal goed met twee mensen. De geleende elektrische motor met lithium accu van Arjan (Verkoelen, As a force) werkt uitstekend. We varen op de laagste stand en na 5 dagen staat de accu nog steeds op 88%. Geniaal systeem.

Jubelend varen we terug! Trots op ons resultaat en de manier hoe we met ons beiden deze vis wisten te strikken. De vis tikt 20 kilo aan! Ook voor Gerrit een nieuwe PB. Wij zijn twee blije vissers. En blij mogen we zijn want op de andere stekken wordt ook weinig gevangen.

Eind goed al goed! Maar er is nog wat tijd te gaan!

We besluiten om deze twee stekken nog wat aan te voeren. De rig zal daarna 24 uur de tijd krijgen want we proberen zo min als mogelijk op het water te zijn. Daarbij zullen we de volgende morgen ook moeten vertrekken dus we maken nog kans op een vierde vis. Dat zou mooi zijn!! We genieten nog een laatste keer van de ondergaande zon. Dit onder een luid getweet van de ijsvogels die als een pijl over het water schieten. Waarbij op de achtergrond de ruziënde beverratten zich ook nog laten horen. De natuur is hier prachtig! We gaan vroeg op bed. Morgen hebben we een drukke dag voor de boeg.

Twintig over zeven gaat er een beeldmelder af. Het is de hengel die we midden op de grens van stek 1 en stek 2 hebben geplaatst. Op stek twee hebben de jongemannen namelijk vrij veel gevoerd. Dit voer ligt bijna op de grens met onze stek. Dus net als de karpers gaan ook wij een graantje meepikken van dit voer! Immers de vissen van onze stek moeten door een gat in het wier naar deze stek zwemmen. En net op deze doorgang ligt een rig van ons te wachten.

En niet zonder resultaat! Het duurt iets langer voordat we de vis in het net krijgen. Ook deze karper duikt weer naar beneden. Hierdoor zit deze alweer vast. Na een tweede voorzichtige poging is de vis weer los en zien we een prachtige ronde spiegel in het blauw heldere water. We kijken elkaar aan en beseffen dat onze strategieën hebben gewerkt. De spiegel gaat met mij op de foto. Daarna mag deze karper ook weer snel het water in.

Boilie wrap

Tot slot

Als ik de steiger weer opklim, zie ik dat de waker van de rechterhengel toch wel heel strak staat. Maar we hebben deze niet gehoord. We kijken elkaar aan en zonder woorden springen we in de boot. Rustig varen we achter de lijn aan naar de stek toe. Toch ligt deze niet meer op de plek. Zou er dan toch nog een vis uitkomen net voordat we vertrekken? Voorzichtig haalt Gerrit de leader uit het wier terwijl ik de boot in tegengestelde richting vaar. Op deze manier kan de vis wat eenvoudig loskomen uit het wier.

Er komt een prachtig klein schubje boven! We lachen, blij verrast. Nou zegt Gerrit: “Dan hebben we vier en een halve vis”. Nou vis is vis zeg ik. Dus vijf vissen totaal over de hele week wat wij onder deze omstandigheden een prima resultaat vinden. We zetten dit mooie visje nog even op de foto en vervolgen gaan we verder met ons opruim- en inpakwerk. Daarna nemen we afscheid van Kris die druk bezig is met onderhoud op stek 3.

We praten nog even over onze belevingen met Kris en besluiten dat we zeker hier terugkomen. Na een heerlijke douche stappen we in de auto terug naar huis! Uiteraard met in gedachten de parels en mooie momenten van de afgelopen week.