Wintervissen op karper onder extreme omstandigheden!

Al eens een karper gevangen onder het ijs vandaan?

Karpervissen of wintervissen op karper is moeilijk! Ooit wel eens een karper gevangen in de sneeuw of onder het ijs vandaan? Ernesto Kamminga neemt ons mee naar een 8 hectare water met maar 35 karpers. Op het moment van filmen is het bar koud en zijn de winterse omstandigheden dermate zwaar dat het water dicht vriest. Ernesto zet alles op alles en geeft een paar hele goede tips hoe hij een karper probeert te vangen terwijl de omstandigheden het extreem moeilijk maken. Zal het hem lukken om toch een karper te vangen?

Ook wanneer het water bijna is dicht gevroren kun je succesvol zijn in de winter!

Omstandigheden:

  • Watertemperatuur 4 graden bij de bodem
  • Buitentemperatuur -3 graden
  • Luchtdruk 1025 hPa
  • Weer: helder weer
  • Datum: 2015
wintervissen op karper onder extreme omstandigheden
Het water is nagenoeg volledig dicht gevroren.

Ziek, maar toch ga ik wintervissen!

De afgelopen dagen voelde ik me niet zo lekker. Normaal ben ik niet snel ziek en weet ik de dans te ontlopen. Toch wist het griepvirus mij als laatste van het gezin toch te pakken te krijgen. Gelukkig voel ik me vandaag al een stuk beter! Wanneer ik door het raam naar buiten kijk zie ik dat het de afgelopen nacht gesneeuwd heeft. Dit is echt mooi, denk ik nog bij mezelf, dit kan wel eens hele leuke filmbeelden gaan opleveren. Wanneer ik mijn ontbijt op heb ga ik naar buiten om te kijken hoeveel ijs er in het kanaal dat voor mijn huis loopt ligt. Wow, het heeft behoorlijk hard gevroren afgelopen nacht, sterker nog het viest nog steeds. Het water voor mijn huis is compleet dicht gevroren. Een beangstigend gevoel bekruipt me. Ik hoop toch echt dat we vandaag kunnen vissen, want ik wil niets liever dan een karper vangen in de sneeuw. Karpervissen in de winter is wat dat aangaat helemaal mijn ding! De moeilijkheidsgraad, maar ook de glans van de vissen in dit jaargetijde maken dat ik er graag op uittrek.

Dichtgevroren wateren tijden het wintervissen

Na het schoonkrabben van mijn autoramen zie ik in de verte de lichten naderen van een mij wel bekende auto. Niet heel veel later stopt mijn trouwe cameraman voor de deur en samen vervolgen we onze weg naar de waterkant. Onderweg hebben we het er nog over dat het wel eens dicht gevroren kan zijn… Aangekomen bij het water haal ik opgelucht adem, want er is namelijk een klein stukje wat nog open is! Niet dat het eenvoudig gaat worden hoor, want langs de oeverkant ligt zeker een 30 tot 40 tal meters ijs en mocht ik al beet kunnen krijgen, dan zal het landen van deze vis nog heel wat voeten in de bevroren aarde moeten krijgen…  

Met mijn schepnetsteel maak ik een opening in het ijs, echter deze vriest bijna net zo snel weer dicht.
Met mijn schepnetsteel maak ik een opening in het ijs, echter deze vriest bijna net zo snel weer dicht.

Het duwen van een volgeladen kar door de sneeuw en de halfbevroren grond is ook zeker geen sinecure. Dit keer heb ik geen kar bij me, maar ben ik licht bepakt met enkel een rugtas en mijn foedraal. Het enige wat mij enigszins belemmerd in mijn loop, is de voerboot die in een grote tas aan mijn linkerzijde hangt. Door het gewicht begint de draagriem steeds meer druk uit te oefenen op mijn hals. Toch moet ik dit stuk elektronica mee hebben. Want wanneer ik een vis veilig wil landen dan moet ik het ijs kunnen breken. Of beter gezegd kapot kunnen varen, althans dat is het plan tijdens dit wintervissen op karper.

Reeën

Ik moet een klein stukje lopen door het bos en dan kom ik bij het open veld. Ik ben niet alleen, een dikke 300 meter voor mij liggen een aantal reeën op de grond te herkauwen. Rustig loop ik, onder toeziend oog van de reeën familie verder. Wanneer ik het tafereel in mij opneem zie ik dat een onervaren halfwassen reekalf omhoog komt en rustig wat heen en weer loopt. Ik blijf even staan om de aanblik van deze prachtige dieren in mijn op te nemen. Mijn dag is nu al goed en dan heb ik nog niet eens een karper gevangen.

Voorzichtigheid is belangrijk tijdens het wintervissen

Uiterst voorzichtig sluip ik naar de waterkant. Ik weet niet of jullie dat wel eens hebben gezien. Maar let eens op het volgende. Wanneer er een klein en dun stukje ijs aan de oeverkant ligt, moet je maar eens een paar stappen zetten en kijken naar het uiteinde van het ijs. Zeg maar het deel waar het ijs ophoudt en het water begint. Je zult zien dat het heel moeilijk is om dusdanig voorzichtig te lopen dat de veroorzaakte trillingen niet worden doorgegeven aan het water. Omdat ik niet zo heel ver uit de oever kan vissen blijf ik ook nog eens heel laag om te voorkomen dat mijn silhouet afsteekt tegen de horizon. De winterzon staat namelijk erg laag en hierdoor valt mijn schaduw ver over het ijsoppervlak heen. Kwestie van mij aanwezigheid zo veel als mogelijk te verbergen tijdens het wintervissen.

 

In de winter maak ik graag gebruik van pop-ups. Naast het visuele aspect, vind ik het kleine beetje bewegingsattractie die van een popup uitgaat door de waterverplaatsing van een naderende vis een niet te onderschatten voordeel. Dit langzaam heen en weer bewegen van het haakaas kan soms net genoeg zijn voor een oppakreflex
In de winter maak ik graag gebruik van pop-ups. Naast het visuele aspect, vind ik het kleine beetje bewegingsattractie die van een popup uitgaat door de waterverplaatsing van een naderende vis een niet te onderschatten voordeel. Dit langzaam heen en weer bewegen van het haakaas kan soms net genoeg zijn voor een oppakreflex

KLIK op de afbeelding voor meer info over de chod-rig

Always a chod rig

Mijn linker hengel is voorzien van een chod-rig. Deze staat tegen de met rijp bevroren struiken wanneer ik er een SE4 Basemix pop-ups aan knoop. Op de achtergrond probeert de zon wat van zijn kracht te laten gelden. Maar tevergeefs, koning winter is sterker en het blijft beneden het vriespunt. Zelfs het door mij gemaakte wak in het ijs is intussen alweer dicht gevroren. Wanneer de hengel is voorzien van haakaas controleer ik de haakpunt voor de laatste keer. Deze is gelukkig nog vlijmscherp. Een kleine pva stick met wat boilie kruimels complimenteren het geheel. Bij het vissen in de winter is het belangrijk dat het voer de aantrekkingskracht van het haakaas maximaal versterkt.

M.a.w. wanneer een vis wordt geprikkeld om iets op te pakken van de bodem, dan moet het eerste wat hij oppakt direct ons haakaas zijn! Vergis je niet; een vis kan met gemak de gehele winter overleven. Dit zonder voedsel tot zich te nemen. M.a.w. ze hebben echt helemaal niet nodig. In veel gevallen zal een vis het aas oppakken middels een soort van oppakreflex. Immers het water is 4 graden dus een koudbloedige vis zal nagenoeg alles in slow-motion doen. Wanneer je een oppak reflex kunt opwekken dan blijft het instinct wat achter en dit gegeven wil ik optimaal benutten tijdens het wintervissen

Het voer dat ik gebruik moet een maximale oppakreflex uitlokken en staat dus volledig in het teken van het haakaas!
Het voer dat ik gebruik moet een maximale oppakreflex uitlokken en staat dus volledig in het teken van het haakaas!

KLIK op de afbeelding voor onze 100% wateroplosbare PVA producten

Winter boilies

Mijn rechter hengel voorzie ik van een 24 uur gesoakte SA7 boilie. De dip en soak liquid die ik gebruik is de SA7 activator. De SA7 activator is voorzien van verschillende attractors, welke ook in ijskoud water perfect hun werk doen. Om mijn attractie spectrum nog wat te vergroten snij ik een stukje van mijn haakaas. Het afgesneden stukje boilie vervang ik voor een stukje fluor pop-up. Op deze manier kan ik het haakaas ook nog eens perfect uitbalanceren, wat de inhaking zeker ten goed zal komen. Wanneer ik een kleine pva stick heb gemonteerd kan de hengel ingeworpen worden.

Eigenlijk best wel een gek gezicht, mijn lijnen liggen nu boven op het ijs daarna verdwijnen ze in het wak onder het wateroppervlak. Het grote probleem is nu, dat het nog behoorlijk vriest. Ik zie gewoon dat het ijs aan terrein wint. Nog geen twee minuten later liggen mijn lijnen vast gevroren in het ijs. Dit wordt nog wat denk ik bij mezelf. Ik zet mijn beetmelders een stuk gevoeliger en mijn hengeltoppen gaan omhoog. Op deze manier krijg ik sneller een aanbeet door en kan ik een deel van mijn lijn beter van het ijs vrijhouden.

wintervissen op karper betekent voor mij geen voer maar wel extra attractie
Met een goede soak kun je eenvoudig een voedselsignaal afgeven zonder de vis te verzadigen. KLIK op de afbeelding voor meer informatie.

Wintervissen! When the going get tough!

Gelukkig zwemmen er nog een paar meerkoeten, eenden en zelfs twee nijlganzen die het open water wat langer open houden. Na mijn eerste kop koffie knoop ik nog een drietal pva sticks. Mijn bedoeling is om mijn hengels niet langer dan een tweetal uren te laten liggen op de stek. Wanneer ik in deze periode geen aanbeet krijg, monteer ik een nieuwe pva stick. Toch zal ik niet heel ver van de eerste stek gaan vissen. Meestal gooi ik een dikke meter na links. En na een tweetal uren weer een dikke meter verder naar links. Op deze manier kan ik echt het maximale uit mijn beschikbare vistijd en stek halen. En wat misschien nog wel belangrijker is, de kans dat mijn haakaas voor de bek van een karper terecht komt is vele malen groter.

De stickmix essentieel tijdens het wintervissen

Het voer dat ik gebruik in mijn pva sticks bestaat uit SA7 en SE4 pellets die ik voorweek in gewoon water met wat activator. Wanneer er veel brasem actief is gebruik ik liever wat boilie kruim. Doordat de pellets voorgeweekt zijn blijven ze hooguit 5 minuten intact, om vervolgens langzaam uiteen te vallen onderwater. Wat overblijft is een zeer attractief poeder op de bodem. Deze kleine ophoping van attractie zal als het ware oplossen door de waterverplaatsing van een aanzwemmende vis. Het enige wat er dan nog ligt is mijn haakaas. Naast de pellets gebruik ik graag wat boilie kruim en soms een paar maden. Deze laatste geven veel bewegingsattractie.

Pva van hoge kwaliteit

Wanneer ik klaar ben met knopen laat ik de cameraman zien hoe goed dit pva oplost in het ijskoude water. Naast mij is een kleine duiker waar op dit moment wat water doorheen stroomt. Deze duiker is verbonden met de plas. Normaal gesproken komt er geen water doorheen. Echter nu staat het water overal heel hoog en sijpelt er wat doorheen. Wanneer ik een pva stick in het ijskoude water leg is de cameraman behoorlijk onder de indruk van de snelle oplostijd. Wanneer hij alles aan het filmen is hou ik nauwlettend het wateroppervlak in de gaten. En dan zie ik vanuit het niets een drietal minuscule belletjes aan het wateroppervlak verschijnen.

Exact daar waar ik ongeveer een uur geleden mijn hengel opnieuw heb ingeworpen. Ik zeg nog tegen mijn cameraman dat ik zo wel eens een aanbeet kan krijgen. Hij schudt met zijn hoofd. Ik echter krijg daar niets van mee, want ik zie dat er iets aan mijn lijn trekt. Althans er wordt een poging gedaan en dan schiet de hoofdlijn los uit het ijs en krijg ik een echte run! Geweldig! Echter net zo snel als dit euforisch gevoel zich van mij meester maakt komt er ook een ander gevoel in mij naar boven. Een gevoel van onmacht. Want dit kan nog wel eens een hele moeilijke dril worden.

claw haak maat 8

Wanneer alles in slow motion gaat zijn extreem scherpe karperhaken essentieel voor de juiste werking van het zelfhaaksysteem! KLIK op de afbeelding voor meer informatie.

30 meter ijs ook dat is wintervissen

Wanneer de lijn door de eerste meters ijs heen snijdt denk ik de vis nog op een vrij eenvoudige manier naar binnen te krijgen, echter dit geluk is slechts van korte duur. Op nog geen twee meter van het open water komt de lijn, in de steeds maar dikker wordende ijslaag vast te zitten. Ik leg mijn hengel op het ijs en draai de slip los. Vervolgens pak ik razend snel mijn voerboot. Met alle macht probeer ik hiermee een spoor te maken naar de plek waar mijn hoofdlijn vastzit in het ijs. Mijn boot heeft er de grootste moeite mee om vooruit te komen.

Na een minuut of vijf heen en weer varen waarbij ik de schroef danig op de proef stel weet ik zowaar het open water te bereiken. Nu nog mijn lijn vrij varen en dan kan ik hopelijk verder met drillen. Wanneer ik bijna bij de plek ben waar mijn hoofdlijn vast zit in het ijs, komt de vis tot leven. Ik zie zelfs een paar keer de goudgele karperflank als het ware oplichten onder het ijs. Snel vaar ik de boot terug en probeer de vis zo goed en kwaad dit kan naar de kant te krijgen. De vis is loom en stribbelt gelukkig niet veel tegen. Uiteindelijk weet ik de vis zonder noemenswaardige problemen door mijn voerboot gecreëerde wak te loodsen.

Gelukkig is de lijn sterk genoeg om de scherpte van het ijs te weerstaan.
Gelukkig is de lijn sterk genoeg om de scherpte van het ijs te weerstaan.

KLIK op de afbeelding voor meer informatie over hoofdlijnen.

Wintervissen alles in slow motion

In slow motion verdwijnt de vis in mijn schepnet. Yes! gaat er door mij heen, het is gelukt!! Wat een belevenis! Ook al is de vis niet zo groot, de weg welke ik moest afleggen om het dier uiteindelijk te vangen bepaald de waarde van de vangst! Deze vis zal zeker nog heel lang na blijven hangen in mijn museum van herinneringen. Echter lang wil ik de vis niet op de kant houden, ik ben bang dat deze karper bevriezingsschade oploopt. Het is ook daarom dat ik de vis goed nat hou, want dan kan er namelijk niets gebeuren. Het vriest nog steeds dat het kraakt. Want tijdens het terugzetten moet ik even met mijn hak opnieuw een wak maken in het ijs. De vis ruikt zijn kans en herneemt zijn vrijheid terug! Dit is nu karpervissen in de winter!

wintervissen op karper is afzien maar de vruchten smaken heerlijk zoet
Deze vis zal nog heel lang blijven hangen in mijn museum van herinneringen! Dat is wintervissen op karper!

Check eens ons You tube kanaal en maak je gratis lid!